Carnavalsdinsdag

Van onze verslaggeefster: Nathalie

Klokslag half 10, Nathalie moet haar nest verlaten.’He schat, kunnen we niet nog een paar uurtjes blijven liggen?’ Maar nee hoor, Jorn vindt carnavalsdinsdag de leukste dag en daar wil hij geen minuutje van missen. Om 10 uur zitten Jorn en ik gezellig in het Slotje. Om ons heen zitten ouders met dansende kids. Ik krijg een flashback, was dit vorig jaar ook al niet het geval en het jaar daarvoor....Maakt niet uit, we wachten nog wel een uurtje tot de anderen er zijn (die blijven graag nog een uurtje in bed liggen, wie niet). Ondertussen wordt mijn nek vol gehangen met verkiezingsprullen. Een appeltje met een flesje appelsap van (heel origineel) de’n appel. Eén blik op het flesje en ik weet meteen dat dit spul nooit mijn keel gaat bereiken. Helemaal gratis en voor niks, afkomstig van een retourtje mannenplee. Vervolgens een kaboutermuts van (heel origineel) de kabouter. Tot slot nog 2 inlegkruisjes gevormd tot een kruis van (heel origineel) de pater. Wel handig, als ik onverwachts iets anders rood zie dan mijn passoa puur met ijs, dan ben ik voorzien! Ja, een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.

Gezellig, Margot en Annemiek zijn ook aanwezig. Elk jaar minder groepsgenoten die de hele dinsdag besteden aan slapen. Iedere burgemeesters kandidaat draagt z’n eigen liedje voor. En daarna, op naar de volgende locatie; café de Brug. Met z’n allen op de platte kar en rijden maar. Bij de Brug dragen de kandidaten weer een stukje voor. En er mag gestemd worden. Alleen de vrouwen hebben dit voorrecht, over emancipatie gesproken. Margot en ik beslissen nog even te wachten met stemmen, eerst een hapje eten. Vreselijk lekkere friet bij de brug, alleen zonder zout. Geen punt, Margot heeft het zoutpotje al gevonden. En verrek, al onze friet naar de klote! Leuke grap loszittende dekseltjes. Mijn cholesterolgehalte stijgt spontaan naar grote hoogten. Op naar Thekes, weer op de platte kar. Nathalie beslist om te gaan stemmen. ‘Op wie ga je dan stemmen?’ ‘Weet ik veel, ken ze allemaal niet.’ Iedereen die gestemd heeft krijgt een stempel op z’n gezicht. Wel leuk zo’n stempel, maar toch niet m’n hele gezicht vol! Dus stempel nummer 2 is vereeuwigd langs de kont van ons groepslogo. Ik loop terug naar Margot, en opeens zie ik hem staan...onze toekomstige burgemeesters kandidaat. De enige Herpse Bon in ons gezelschap, dus ook de enige die mee mag doen. Van Thekes gaan we, wederom op de platte kar, naar de Handwijzer. Eerst krijgen we nog een geheime locatie. Bij de Handwijzer zingt weer iedereen zijn stukje. Leuke locatie die Handwijzer, maar wel een beetje krapjes. Van de Handwijzer is het weer terug naar Thekes. De tent dit keer. Hier is het supergezellig, maar ook superdruk. In de tent wordt de winnaar bekend gemaakt van de Burgemeestersverkiezing. Jorn en ik maken ons echter op om naar de Wok te gaan. Gezellig eten met onze groep.

En wie is het nou geworden....weet ik tot op heden nog steeds niet.

Ik raad iedereen aan om ook een keer mee te lopen met de burgemeesters optocht. Dit jaar waren er al vier groepsleden aanwezig, ik hoop volgend jaar op het dubbele aantal. Het is hartstikke gezellig en een keer iets anders dan op je bed liggen. Dus groepsgenoten...tot volgend jaar.

Nathalie

 

[ 2005] - [ De Bouw] - [ Zaterdag] - [ Zondag] - [ Maandag] - [ Dinsdag] - [ Page]